Huis
Je denkt
vier muren en een dak
genoeg
niet groot, niet klein
noch diep, noch breed
ertussenin bewegen
wat als bewegen niet meer kan
je kijkt met lede ogen
en voelt ernaar
stapeling
opstapeling
door de bomen
en het bos
niet meer zien
waarheen en hoe
omhoog dan maar
de vlizotrap
de kelder
of de schuur
maar niet onder de twijfelaar!
moet open zijn
want rusteloos
alles is dan anders
sereen en heilig is dit bed!
mijn hoofd loopt vol
de gedachten over
zoals de emmer en de drup
veel van alles
alles van niks
wat weg kan
waarom houden
maar afstand doen
dat is teveel
Dichter: Brigitte Teurlings