29 oktober: Sieraden
Een moeilijk en soms pijnlijk onderwerp voor vandaag: sieraden, echt en nep en erfstukken. Dat geldt vooral voor de prijzige stukken of de erfstukken natuurlijk. Het is bijna zonde om ze niet (meer) te dragen, maar verkopen of weggeven is ook zoiets! Ik zal je vertellen wat ik ermee heb gedaan, en ik hoop dat je daar voor vandaag zelf inspiratie uit haalt.
Toen mijn moeder ruim 8 jaar geleden overleed, kreeg ik als enige dochter de sieraden. Daar zaten stukken bij die ik wel wilde dragen, maar ook stukken die alleen een sentimentele waarde hebben. En bovendien was er veel meer dan ik wilde hebben. Nadat ik er een paar stukken had uitgehaald, ging de doos met sieraden rond onder mijn schoonzussen en de kleinkinderen. Twee nichten die veel voor mijn moeder hadden gedaan, kregen een ring en een ketting. En wat overbleef kwam weer terug bij mij ☹
De spullen zonder waarde, zowel financieel als emotioneel, gingen naar de kringloop of de verkleedkist van een kleuterklas. Een echt gouden kettinkje zonder slotje of hanger verkocht ik aan een juwelier. Van de opbrengst kocht ik een mooie vulpen die ik met heel veel plezier gebruik. Een paar broches bewaar ik uit sentimentaliteit, net als een armband die me eigenlijk net te klein is. De trouwringen van mijn ouders heb ik na overleg met mijn broers laten omsmelten en er bij een goudsmid een moderne ring van laten maken. Het jaar van hun huwelijk en het jaar van het maken van de nieuwe ring zijn erin gegraveerd, zodat ik oud met nieuw verbind.
Er liggen nog een paar dingetjes die ik gewoon nu nog wil bewaren. Misschien denk ik er over een paar jaar anders over, dat zie ik dan wel. Met zulke spullen hoef je geen haast te hebben.
Ik heb een paar sieraden die ik heel vaak draag. Een armband die ik kocht van een cadeaubon van een erg leuke groep studenten van Fontys. Een ring in hetzelfde ontwerp als die armband toen ons gezin compleet was geworden. Onze namen staan er allevier in. Een paar sieraden uit Schotland of Wales. En een paar armbanden met kralen en bedels die ik her en der bij elkaar sprokkelde. Leuke herinneringen die niet weg gaan. Het past allemaal in een klein doosje. Meer hoef ik niet. Ik ben gelukkig geen mens voor briljanten en saffieren 😊
Wat heeft deze opdracht met jou gedaan? En wat heb jij met de sieraden, echt of nep, gedaan?